Wiadomość o tym, że pacjent jest chory na nowotwór złośliwy, wywiera na naszej psychice najsilniejsze piętno. Nagle pacjent staje przed wielkim problemem i łączy się to z leczeniem, obawą o przyszłość, nagłą utratą kontroli nad rytmem swojego życia, weryfikuje wiele związków z ludźmi ze swego otoczenia oraz staje przed wielkim pytaniem…dlaczego ja? Nie udawajmy, że nie widzimy chorych wokół nas…
Chodź pytań, problemów jest więcej niż wymienione to te powyższe, pojawiają się u każdego od samego początku. Pacjent czuje się zdezorientowany i ma skoki nastroju, które mają z kolei wielki wpływ na otoczenie, w którym egzystuje.
Myśli stają się natrętne a wizja zbliżającej się śmierci nagle bliska i nie do zatrzymania… Ciągła niewiadoma i strach towarzyszy chorej osobie od rana do nocy…
Otoczenie nie ma łatwego życia z chorym na raka
Napięcie towarzyszące pacjentowi wyzwala wiele reakcji, które dla otoczenia mogą być męczące a dla samego chorego chcącego zachować psychiczną równowagę niezwykle wyczerpujące. Chory stara się trzymać na wodzy emocje i zachowania, ale niestety tylko do czasu co dla jego otoczenia jest niezrozumiałe i często przesadzone.
Tak się dzieje i nie można oceniać ani samego pacjenta, ani tym bardziej jego otoczenia, które nie będąc w podobnej sytuacji, nigdy nie zrozumie postępowania pacjenta.
Silne reakcje emocjonalne są niebezpieczne dla samego chorego, bo lęk, niepokój, złość, gniew wywołane w pacjencie dają mu do myślenia niestety po czasie kiedy następuje chwilowe wyciszenie. Przemyślenia pacjenta nad jego życiem, to co może stracić może często prowadzić do pogłębienia tych reakcji.
Kolejne etapy choroby i leczenia przynoszą kolejne problemy
Kiedy wchodzi w następny etap leczenia operacyjnego, farmakologicznego dochodzą kolejne problemy z ciałem, odczuwaniem i widzeniem swojego często okaleczonego ciała, ograniczenia związane z leczeniem i niemocą, która wynika z osłabienia organizmu chorego.
Sam człowiek czynny zawodowo i radzący sobie na co dzień bez niczyjej pomocy nagle odczuwa słabość nawet przy najdrobniejszych czynnościach, na które jeszcze kilka tygodni wcześniej nie zwracał uwagi, robiąc je automatycznie.
Złe samopoczucie fizyczne, jak i psychiczne prowadzi często do depresji. Jeśli człowiek miał z nią wcześniej problemy to może w nią wpaść z jeszcze większym impetem.
Jeśli dochodzi do tego, że pacjent wymaga pomocy drugiej osoby staje w obliczu kolejnego faktu i czuje się napiętnowanych chorobą, zdegradowany, odsunięty od społeczeństwa i swojego otoczenia, w którym podczas pełnego zdrowia aktywnie egzystował.
Człowiek chory przechodzi przez fazę przewartościowania wszystkiego, co go otacza, co było mu dotychczas potrzebne, weryfikuje znajomości, które niestety w większości przypadków znikają…
Choroba wpływa na przewartościowanie postaw życiowych pacjentów
Wcześniej ważne sprawy przestają mieć wielkie znaczenie i wszystko nabiera innego wymiaru… nazwałabym to nie etapem choroby czy jej konsekwencji, ale taką przemianą, która ludziom po wyzdrowieniu daje powód do całkowitej zmiany wcześniejszych nawyków, otoczenia, znalezienia swoich pasji, ale i spojrzenia na samo życie z innej perspektywy.
Ludzie dojrzali po przejściu choroby nowotworowej rzadko wracają do swojego poprzedniego życia, jakby nigdy nic się nie stało. Ich zmiana to lepsze życie dla samego siebie, docenianie chwili, otaczającego nas świata z najmniejszymi przyjemnościami i docenianie relacji z ludźmi…ale tych wartościowych i wnoszących w ich życie co najlepsze. Nawet późniejsze problemy po takich przejściach przyjmowane są bardziej z dystansem…żyje się już inaczej.
Jak pacjent odbiera informacje o chorobie i jak je interpretuje?
Pacjent przechodzi również stan zaprzeczania, który jest naturalną obroną i niestety w tym okresie chory słyszy tylko wybiórczo informacje o swojej sytuacji. Zaprzecza, a jego umysł oddala przyjęcie informacji o sobie, to zły stan, bo kiedy potrzebne jest podjęcie walki z chorobą, pacjent ucieka od tematu i zniekształca rzeczywistość, by czuć się lepiej.
Stan ten trwa różnie u różnych osób. Następny stan to kiedy pacjent szuka jak najbardziej racjonalnego wytłumaczenia swojej choroby, próbuje wszystko sprawdzać i niestety słucha tylko dobrych informacji. Fakt, że dobre samopoczucie, ucieczka od stresu, relaks, wypoczynek są jak najbardziej wskazane pacjentom, ale ten mechanizm obronny organizmu nie sprzyja leczeniu.
Pacjenci w tym czasie szukają wszelkich metod, cudownych środków i mikstur uzdrawiających i nie poddają się normalnemu leczeniu. Plusy i minusy każdego ze stanów chorego wpływają na przebieg choroby i całego leczenia pacjenta.
Każdy pacjent przechodzi przez wszystkie etapy choroby inaczej
Cóż świadomość, że masz raka, rodzi lęk, strach przed śmiercią, lęk przed bólem i niekiedy rezygnację z walki. Każdy z nas jest inny, dochodzą do tego nasze indywidualne predyspozycje na stres i sytuacje stresogenne, cały mechanizm również zależy od naszego charakteru i wcześniejszych doświadczeń życiowych.
Wiek chorego również odgrywa wielką rolę w przyjęciu wiadomości o nowotworze…
Nie zostawaj sam, nie zamykaj się i nie szukaj winnych…choroba nie wybiera, dostajemy ją w spadku lub nabywamy, jeśli wokół nas panują sprzyjające warunki do jej rozwinięcia. Obserwujmy się i swoich bliskich, starajmy zapobiegać, bo nic nie jest ważniejsze na tym świecie od naszego zdrowia!
Cdn…
Dedykuję ten tekst mojej Mamie. Jestem z Ciebie dumna i podziwiam, że potrafisz tak walczyć!
Aktualizacja:
Moja Mama zmarła 3. 06. 2019 na ciężką odmianę szpiczaka, ale mam nadzieję, że tekst przyda się tym, którzy niestety sami się zmagają z nowotworem albo mają bliską osobę, która potrzebuje zrozumienia…
Redaktor Naczelna Anna Jaskiewicz
Treści z naszego portalu są jedynie wskazówkami dla pacjentów i mają za zadanie polepszenie kontaktu z lekarzem. Nie są to treści edukacyjne. Administratorzy portalu nie ponoszą żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych na naszych stronach. Wszelkie treści umieszczane na niniejszej stronie internetowej chronione są prawem autorskim.
